Składa się aż z ten warstw. W dużym uproszczeniu z jednej strony przylega do ciała szklistego, które wypełnia wnętrze gałki ocznej, z drugiej do naczyniówki.
W kolejnych fazach zabiegu siatkówkę przykłada się do naczyniówki, stosując silikon, specjalne płyny lub gazy. Następnie zabezpiecza się ją laserem przed ponownym odłączeniem. Chory po takim zabiegu wymaga stałej opieki lekarskiej.
Odwarstwienie siatkówki jest to stan oddzielenia się warstwy siatkówki sensorycznej od warstw naturalnie przylegających do niej. Jest to stan groźny dla naszego widzenia i stanowi zagrożenie szybką i nieodwracalną utratą dobrej ostrości wzroku i pola widzenia.
Pamiętaj, że jeśli doświadczasz któregokolwiek z objawów opisanych w tym artykule, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem okulistą.
Bardzo ważne jest to, że w zależności od rodzaju schorzenia mogą być wykorzystywane różne sposoby leczenia, jeśli chodzi o rozwarstwienie siatkówki.
W ciągu pierwszych kilku tygodni po operacji, pacjent może odczuwać dyskomfort i łatwe zmęczenie oczu, a także mieć problemy z widzeniem. Jednak wraz z upływem czasu, objawy te zazwyczaj zanikają, a pacjent stopniowo powraca do normalnego trybu życia.
Męty te nie zanikają, pozostają na „zawsze”, choć większość pacjentów nie zwraca na nie uwagi. Jeżeli kurczeniu się ciała szklistego będzie towarzyszyło pociąganie siatkówki, pacjent może obserwować krótkie, silne wrażenia świetlne określane jako błyski (inaczej fotopsje), które zazwyczaj szybko ustępują. Ten fizjologiczny proces odłączania się ciała szklistego może u niektórych osób prowadzić do powikłań. W miejscach, w których kurczące się i odłączające od siatkówki ciało szkliste silniej przylega do niej, mogą powstać przedarcia i otwory. Płyn z wnętrza gałki ocznej może przez nie dostawać się pod siatkówkę, powodując przedarciowe (otworopochodne) odwarstwienie siatkówki. Odwarstwienie pojawia się zazwyczaj w części obwodowej siatkówki, jednak szybko put upępuje, obejmując całą jej powierzchnię.
Opisaliśmy objawy tej choroby, sposoby jej diagnozowania oraz dostępne metody leczenia. Ponadto, przedstawiliśmy również kilka wskazówek, jak zmniejszyć ryzyko wystąpienia odwarstwienia siatkówki.
Informacje, w tym między innymi tekst, grafika, obrazy i inne materiały zawarte na tej stronie służą wyłącznie celom informacyjnym. Żaden materiał na tej stronie nie ma na celu zastąpienia profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia. Zawsze zasięgaj porady swojego lekarza lub innego wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia w przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących stanu zdrowia lub leczenia oraz przed podjęciem nowego schematu opieki zdrowotnej i nigdy nie lekceważ profesjonalnej porady medycznej ani nie zwlekaj z jej szukaniem z powodu czegoś, co przeczytałeś na tej stronie.
Leczenie odwarstwienia siatkówki może być przeprowadzone za pomocą taśmy silikonowej. Jest to zabieg polegający na wszczepieniu do ścian gałki ocznej szczelnego „plastra”.
Gałka oczna, której ściana zbudowana jest głównie z rogówki i białej twardówki, wyścielona jest od wewnątrz przyczepioną do niej błoną naczyniową (jej częścią jest również tęczówka). W tylnej części, na naczyniówce, spoczywa siatkówka przyczepiona do ściany oka od wewnątrz tylko w niektórych miejscach.
W przypadku potwierdzenia odwarstwienia siatkówki, konieczne może być natychmiastowe leczenie, aby zapobiec utracie wzroku. W kolejnej części naszego postu na blogu omówimy metody leczenia odwarstwienia siatkówki.
Odwarstwienie siatkówki po operacji zaćmy zdarza się bardzo rzadko – szacuje się, że dotyczy zaledwie one% pacjentów. Jednak jak każdy zabieg chirurgiczny w obrębie oka, także i ten wiąże się z niebezpieczeństwem powikłań.
nieprzedarciowe wysiękowe odwarstwienie siatkówki – płyn podsiatkówkowy here przedostaje się do przestrzeni podsiatkówkowej przez otwór w nabłonku barwnikowym. Dzieje się tak na skutek nadciśnienia, martwiczego zapalenia siatkówki, obecności guzów lub zapalenia tylnego odcinka twardówki.